คนเท่ากัน คืออะไร.?

#คนเท่ากัน คืออะไร.?

.

หลายคนอาจจะสงสัยว่า

"คนเท่ากัน"นี่มันหมายถึงอะไรกันแน่ หมายถึงให้ทุกคนมี"ฐานะ"เท่าๆกันหมด-กระนั้นหรือ 

ไม่น่าใช่นะ

*

คำว่า "คนเท่ากัน"มันมองได้สามมิติ หลักๆ ครับ

.

๑.#มิติด้านสถานะทางสังคม กล่าวคือ ทุกคนมีความ "เท่ากัน"ในการไต่บันไดทางสังคม/ทุกคนมี"ความเท่ากัน"ในความใฝ่ฝันถึงอนาคตของตนเองว่าต้องการให้ตนเองมีฐานะเช่นไรในอนาคต (human dream) ส่วนจะพัฒนาตนเองจนไปสู่จุดที่อยากจะเป็นได้หรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องนึง/ ....โดยกฎหมายต้องอนุญาตให้บุคคลสามารถเปลี่ยนสถานะทางสังคมได้ เช่น เปลี่ยนจากบุคคลทั่วไปเป็นข้าราชการ/เปลี่ยนจากประชาชนเป็นนักการเมือง/เปลี่ยนจากพ่อค้าเป็นนักธุรกิจ/

     กฎหมายไม่ควร "ห้าม"หรือผูกขาด "อาชีพใดอาชีพหนึ่ง"ให้กับบุคคลใดโดยเฉพาะ ควรเปิดโอกาสให้บุคคลทุกคนเข้าไปดำรงสถานะนั้นๆได้...แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคนๆนั้นก็ควรมีคุณสมบัติเบื้องตันอย่างน้อย ๒ ประการ คือ มีความรู้ความสามารถพอที่จะดำรงตำแหน่งนั้นๆ และมีความดีมากพอที่จะดำรงตำแหน่งนั้นๆ เช่น หากคุณอยากรับราชการคุณก็ต้องสอบให้ผ่านภาค ก. (คณิตศาสตร์,ภาษาไทย,ภาษาอังกษ) ภาค ข (ความรู้เฉพาะตำแหน่ง เช่น กฎหมาย บัญชี ครู(มีหลายสาขา)

การเงิน ฯลฯ) และผ่านภาค ค (สัมภาษณ์) เเละต้องมีประวัติที่ดี ไม่มีประวัติอาชญากรรม--//หากมีกฎหมายใดไปจำกัดสิทธิประชาชนมากเกินไปในการเข้าไปดำรงตำแหน่งข้าราชการกฎหมายนั้นเริ่มมอง"#คนไม่เท่ากัน"ละ

เช่น หน่วยงาน ก ต้องการรับสมัครบุคคลเข้ารับราชการตำแหน่งนิติกรโดยไปกำหนดหลักเกณฑ์ว่าผู้สมัครต้องจบนิติศาสตร์บัณฑิต #เกียรตินิยม (จบนิติศาสตร์บัณฑิตนั้นมาถูกทางแล้ว..แต่ที่ไปเขียนว่าต้องจบเกียรตินิยมด้วยนะอันนี้

เริ่มมอง "คนไม่เท่ากัน" ละ

จบนิติศาสตร์ไม่ว่าจะจบธรรมดาหรือเกียรตินิยมมันก็นิติศาสตร์เหมือนกัน ฉไนเล่าจึงปฏิบัติแตกต่างกัน)

.

๒.#ในมิติทางด้านเศรษฐกิจ

.

     "ทุกคนควรพึงได้ในสิ่งที่เขาพึงจะได้"

      รัฐควรจัดสรรทรัพยากรให้เป็นธรรม โดยใช้หลักความสามารถ หลักการแข่งขันที่เป็นธรรม

และหลักการแทรกแซงเศรษฐกิจเพื่อไม่ให้สังคมเหลื่อมล้ำมากจนเกินไปนัก

 .

#ตามหลักความสามารถ หมายถึง ใครทำมากคนนั้นก็ควรได้มาก ใครทำน้อยคนนั้นก็ควรได้น้อย เช่น นาย ก จ้างคนงานมาเก็บ มะม่วง โดยจ่ายค่าตอบแทนลูกละ ๑ บาท

คนที่เก็บได้ ๑๐๐ ลูกก็ได้ไป ๑๐๐ บาท คนที่เก็บได้ ๕๐๐ ลูกก็ควรที่จะได้ ๕๐๐ บาท...

.

#ตามหลักการแข่งขันที่เป็นธรรม คือ การทำธุรกิจต่างๆควรมีหลักเกณฑ์ที่เป็นธรรมไม่เอื้อต่อคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เอื้อประโยชน์เฉพาะพวกพ้องของตน

.

ที่มองเห็นได้ชัดคือเรื่อง การผูกขาดทางการค้า หากรัฐออกกฎหมายมาเพื่อเอื้อคนบางกลุ่มเช่น การที่รัฐไปกำหนดว่าต้องมีทุน ๑๐ ล้านนะ ถึงจะผลิตเบียร์ได้ ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้วการผลิตเบียร์เพื่อจำหน่ายมันไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้   

มีทุนแค่หลักแสนก็ผลิตเบียร์ได้แล้ว (ถ้าไปจำกัดว่าใครที่จะผลิตเบียร์ขายได้ต้องมีทุน 10 ล้านขึ้นไป อันนี้ไม่ใช่ละ เเบบนี้เริ่มมอง "คนไม่เท่ากัน" ละ

.

#ตามหลักการแทรกแซงเศรษฐกิจเพื่อลดความเหลื่อมล้ำ

.

หากเราใช้หลักความสามารถแต่เพียงอย่างเดียวในการทำธุรกิจ สังคมก็จะเกิดความเหลื่อมล้ำรวยกระจุกจนกระจาย รัฐต้องหาวิธีเพื่อลดความเหลื่อมล้ำตรงนี้ เช่น การเก็บภาษีมรดก/การห้ามผูกขาดทางการค้า (พรบ.การแข่งขันทางการค้าของไทยมีปัญหาในการบังคับใช้มากๆ)/การที่รัฐให้ทุนแก่ ชาวบ้านเพื่อผลิตสินค้าต่างๆ/การที่รัฐหาวิธีการต่างๆเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรทางด้านเศรษฐกิจ / ทั้งหมดทั้งมวลเหล่านี้จะช่วยลดความเหลื่อมล้ำได้ระดับนึง

.

   ๓.#มิติทางกฎหมาย

.

"บุคคลทุกคนไม่ว่าจะใหญ่มาจากไหน เมื่ออยู่ต่อหน้ากฎหมายแล้วก็ต้องมีความเสมอภาคกัน"

.

กล่าวคือ-> การกระทำความผิดอะไรที่เหมือนกัน-ก็ควรต้องถูกลงโทษเหมือนๆกัน--- ถ้าไปปฏิบัติต่อคนจนอย่างนึง แล้วไปปฏิบัติกับคนรวยอีกอย่างนึง อันนี้ผู้ใข้กฎหมายเริ่มมองคน "ไม่เท่ากัน"ละ..ไม่ใช่แค่ผิดหลักการ เเต่ยังมีผลที่จะตามมา นั่นก็คือ ประชาชนจะมีความรู้สึกไม่พอใจอย่างรุนแรง     

จะเกิดดราม่า และเกิดความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกระบวนการยุติธรรม

.

ตัวอย่างเรื่องความเสมอภาคกันต่อหน้ากฎหมาย

เช่น ตัวอย่างที่ 1 นาย ก เป็นคนจน

ขับรถชนคนตายโดยประมาทเพราะเมา กรณีนี้อัยการสั่งฟ้อง ศาลตัดสินลงโทษจำคุก/

.

ตัวอย่างที่ 2 นาย ข เป็นคนรวย ขับรถโดยประมาทชนคนตาย ก็ควรได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกันกับนาย ก คือ อัยการสั่งฟ้อง และศาลพิพากษาลงโทษจำคุก-

.

-ถ้าอัยการ หรือศาลปฏิบัติกับนาย ก เเละนาย ข คนละ       

 เเบบกันเลยทั้งๆที่กระทำความผิดเหมือนๆกัน เเละมีปัจจัยอย่างอื่นเหมือนกันหมด เเบบนี้ กระบวนการยุติธรรมบิดเบี้ยวละเพราะมองคน "ไม่เท่ากัน" 

.

ทั้งหมดทั้งหมวล อาจจะอุดมคติหน่อยๆ แต่นั่นแหละคือหลักการ "คนเท่ากัน"-

(ยกเว้นคุณเหาะได้-อันนั้นคุณไม่ใช่คนละ แต่คุณเป็นกระหัง)

.

ผมเชื่อเเบบนี้มาตลอดว่า"คนเท่ากัน" ผมปฏิบัติตนกับ อธิการบดีเเบบไหน ผมก็ปฏิบัติตัวกับภารโรง ไม่ต่างกัน เพราะทั้ง 2  คน ก็คือคนทั้งคู่..#ผมโชคดีที่ #หัวใจผมใหญ่กว่าตับ ครับ

.

บุญหนุน พลเยี่ยม

๑๗ ตุลาคม ๒๕๖๓